τιτύσκομαι

τῐτύσκομαι, [dialect] Ep. Verb, used only in [tense] pres. and [tense] impf., combining the senses of the kindred Verbs τεύχω, τυγχάνω.

I like τεύχω, make, make ready, prepare,

τιτύσκετο πῦρ Il.21.342

; ὑπ' ὄχεσφι τιτύσκετο ἵππω he put two horses to the chariot, 8.41, 13.23:—later in [voice] Act. [full] τιτύσκω,

νίκαν Ἱέρωνι τιτύσκων B.5.49

, cf. Antim.Fr.44, Arat.418, Lyc.1403, Max.279, Opp.H.2.99:—[voice] Pass.,

τιτύσκεται Aglaïas 25

.

II more freq., try to hit ([etym.] τυχεῖν), aim, shoot, τινος at a person, τινι with a thing,

Μηριόνης δ' αὐτοῖο τιτύσκετο δουρί Il. 13.159

;

ἐγχείῃ δ' αὐτοῖο τιτύσκετο 21.582

, cf. 3.80, 11.350, etc.: abs.,

βάλλε τιτυσκόμενος Od.22.118

;

τιτύσκεσθαι καθ' ὅμιλον Il.13.498

,560; ἄντα τιτύσκεσθαι aim straight before one, at a mark right opposite, Od.21.421, 22.266; of one unlocking a door,

ἄντα τιτυσκομένη 21.48

; χερσὶ τιτυσκόμενος, of a boxer, Theoc.22.88: c. acc. cogn., φώριον ἀλλήλων βλέμμα τιτυσκόμεθα cast stolen glances at each other, AP5.220 (Paul. Sil.).

2 metaph., φρεσὶ τιτύσκεσθαι aim at a thing in mind, i.e. purpose, design, c. inf., Il.13.558; of the Phaeacian ships,

ὄφρα σε τῇ πέμπωσι τιτυσκόμεναι φρεσὶ νῆες Od.8.556

. (From τι-τυχ-σκ- or τι-τυκ-σκ-.)